Lufte dhe paqe.

Si atehere kur bie nje yll,
mbyll syte e shpreh te madhen deshire.
Te shoh te kthehesh ne dylle,
te shoh te kthehesh ne embelsire.

Ngadale le te linde aresyeja,
kur acari na kthen ne te panjohur.
E shpirti yne i qarte si pasqyra,
te zhytet ne paqe ne folene e ngrohur.

Kur syte shtrijne shikimin per dhe,
e te ngrejme koken s'kemi guxim.
Dua qe dielli te shkelqeje mbi re,
e ylberi te na udheheqe per ne perqafim.

Sepse jeta ka ngritje e ulje pa kufi,
e Ne te dy jemi lodra emocionesh.
Por ne jemi ajo melodi,
qe tingullon ne momente tensionesh.

E brishte si nje flutur eshte dashuria,
nje cast te ngre lart, nje cast te shemb.
Por kur ne Ne mundet krenaria,
ajo dhimbja e madhe, befas me s'te dhemb.

Nje cast nuk duhemi, deri ne ndeshkim,
nje cast duhemi si heren e pare.
Por kjo eshte e vetmja lufte me kuptim,
per t'u dashur, ne te qeshur, ne te qare.

Arta Simoni.
Shkoder, me date 08/06/2014.

Besnikëria!

Besnikëria në dashuri/miqësi më shumë se një premtim, apo detyrë, është një ndjenjë e cila duhet të të pëshkojë kur ecën, kur flet, dhe kur mendon.......besnikëria është aq e shenjtë, saqë shmangia vetëm njëherë të vetme nga ecja e denjë, nga mendimet e fokusuara, apo fjalët e kujdeshme kundrejt dikujt , është e barabartë me një pasqyrë që thyhet......besnikëria do njerëz me shpirt të madh, nëse pushon së qenuri besnik, i bie të jesh një njeri i vogël që kënaqet me fjalët, mendimet, apo ecja drejt gjërave të momentit, njerëzit e vegjel nuk dinë të përqafojnë vlera, por vetë qefe egoizmi.