Dielli pershedeti horizontin me mall.
Erresira e qeshur i shkrepi njerin sy.
Ne dritaren e kujteses sime erdhi ngadale.
Heshtja filloi te thurë per Ty poezi.
Formalisht na ndan kjo largesi,
Por Ti je me pranë se vete afersia.
Na bashkon ajo qe Ti e quan DASHURI,
Ajo qe i dha jete diteve te mia.
Kemi bashkuar zemrat, Ti me timen jeton.
Ashtu si gezim edhe në dhembje.
Zemra jote gjithnje drejt meje vrapon.
Me duket se e lumtur jetoj që në lindje.
Gjithçka qe na perket ne kete jete,
E kemi bashkuar një Une dhe Ti.
Ne qender te saj jeton nje e vertete,
Ajo qe po e quaj dhe une DASHURI!
No comments:
Post a Comment